Dodatkowa grafika objaśniająca moduł podstawowy

Administracja zajęta ulepszaniem całości źle wykonuje bieżącą robotę.

Moja wczorajsza notka rozpoczynająca się od słów: C.d. poprzedniej notki. została wysłana do Paliw, gdy ta poprzednia była w Energetyce. Pisałam dwa listy i nic. Nie wiem jak tę notkę zakwalifikują. Ale mówi się trudno, i pisze się dalej - bo się lubi.

Dzisiaj dodam tylko graficzne wyjaśnienia tego o czym pisałam w notkach i w odpowiedzi na komentarz Roberta Knapika pod wczorajszą notką pt. Myślenia modułowego o złożach ciąg dalszy

1) Siatka otworów eksploatacyjnych

Siatki poszukiwawcze i rozpoznawcze otworów nie stanowią 100% bazy do eksploatacji złoża. Na tych etapach geolodzy przewidują dogęszczanie sieci otworami eksploatacyjnymi, muszą się zatem pilnować, by w tym zakresie nie było na złożu ani nadmiernego tłoku (koszty i krótki czas eksploatacji) oraz rozgęszczenia (wydłużającego czas eksploatacji i obniżenie współczynnika sczerpania gazu ze złoża). Ten problem wyjaśniam nowym rysunkiem z lokalizacją otworów w szczycie złoża modułowego.

Siedem otworów zlokalizowane jest na tym rysunku w centrum struktury modułowej. Sześć otworów wykonane jest w pobliżu warstwicy o miąższości złoża 80 m, a zasięg działania sięga warstwicy 60 m.

Na zewnątrz pozostał pas o szerokości odpowiedniej dla lokalizacji otworów w dwu wersjach: jako kontynuacji tego co pokazałam dla "centrali" lub innego, wynikającego z bieżących danych strukturalnych, litologicznych oraz eksploatacyjnych. Jest na tym rysunku dyskutowany w przeszłości "bateryjny" sposób eksploatacji gazu ze złoża. Dodałam też mały rysunek z poprzednich notek, bo łatwiej mi to będzie objaśnić tę znaną od dawna ideę. Popatrzmy: W centralnej części, na 4 km2 mur objętości (skał, gazu) zbudowany jest z 32 cegiełek (8*4), na zewnątrz pozostaje 18 cegiełek (3*6). Cały mur zbudowany jest z 50 cegiełek (5*10). Jasne? Nie można wykluczyć, że w złożu rzeczywistym mogą występować zastawki nie dopuszczające gazu z rubieży do otworów w centrali. Sama nawet takie znam.

2) Wyjaśnienie niepewności budowy złoża bez map sejsmicznych (białe plamy = czarna skrzynka)

Ten problem wyjaśniam obrazkiem:

Na przekrój przez kopiec główny wrysowałam 30 metrowy szczyt na tarczy z linią 3 (nazwałam ją wcześniej siódemką, ale wiemy o co chodzi. Gdy widzimy rysunek to mamy zupełną jasność w temacie. Z tego powodu warto zdawać sobie sprawę dobrej analizy upadów warstw w stropie złoża. Dla tego 100 metrowego wzniesienia upady kontaktu stropu skały zbiornikowej ze skałą uszczelniającą dochodzą raptem do 6^o.

3) Tabela ważniejszych danych liczbowych dotyczących przedstawianego modułu

Aby inni mieli jasność w temacie mojego modułu jako obiektu westchnień poszukiwaczy gazu ziemnego dodaję zestawienie danych liczbowych tego co od kilku dni widzicie na rysunkach: Jest tu: wysokość złoża, średnica koła ograniczającego pole w cięciu poziomym (warstwice, hipsometria). Są długości promienia który przez obrót wokół osi utworzył nam nasz kopczyk. Na końcu jest przyrost promienia. Wszyscy wiedzą co można z niego obliczyć.