Ostatnie notki z tytułem Przekrój, nr ... piszę niejako z obowiązku, w który się wplątałam notką pt. Instytut Narodowej Pamięci o Węglu. Oto fragment tej notki:
W nowym ośrodku powinno się zatrudnić część kadry instytutów, jako likwidatorów branży. Liczba ludzi pracujących do tej pory „przy węglu” powinna być ograniczona, bo ich wiedza jest zawarta w księgach i będzie dostępna dla „ludzi węgla”. Większość pracowników powinna być rekrutowana spośród ludzi z dużym stażem w kopalniach, zwłaszcza spośród ludzi pracujących pod ziemią. Górnicy zatrudnieni w nowym Instytucie najlepiej zadbają o to, aby ich praca, której niebawem już nie będzie, została dobrze opisana, sfotografowana, sfilmowana – czyli wszechstronnie udokumentowana dla przyszłych pokoleń.
Jeśli ktoś ma zastrzeżenia do opinii ekspertów i głosi je na swoim blogu, to zobowiązuje się tym samym do wykazania, że możliwe jest przetworzenie danych archiwalnych w jednolity sposób możliwie najmniejszym nakładem kosztów oraz przy użyciu dostępnych narzędzi.
Dzisiaj przedstawiam efekt ostatniej dniówki: Mapę miąższości jednego pokładu wykonaną w formie tabeli, której wysokość oraz szerokość "kratki", czy "komórki" jest taka sama. Każda z tych kratek w naszym przypadku jest powierzchnią o wymiarach 100 x 100 m z danymi o miąższości w węzłach, czyli na przecięciach kolumn i wierszy tabeli. Tabela przekształcona w mapę, to państwu dzisiaj proponuję. Dane bieżące publikuję tutaj w formie surówki, bez ozdóbek i przypisów.
Żółtym kolorem został oznaczony Przekrój omawiany w dwóch poprzednich notkach. Na poboczach - prawym i dolnym zostały zsumowane miąższości sektorów 100 x 100 m. Całkowite zasoby węgla w omawianym poziomie szacujemy na podstawie skanowania podłużnego i poprzecznego na 108,4 * 104 metrów sześciennych, czyli ponad milion m3 węgla ważącego 1,2 - 1,4 mln ton. Nie są to wielkie zasoby, ale działanie na małych liczbach zwiększa szansę na zrozumienie operacji obliczeniowych.
Dodatkowo przedstawiam zwykłe tabelki, także surowe, z kolorowymi sektorami o miąższościach pokładu powyżej 0,5 m i 1 m.
Można łatwo sumować takie sektory i podawać wyniki jako podsumy w oddzielnych kolumnach i wierszach. Szacunkowe zsumowane zasoby w kolorowych polach wynoszą:
103,2 m dla miąższości 0,5 i więcej metrów w węźle (tabela górna) oraz
88,4 m dla miąższości 1 i więcej metrów (tabela dolna).
Najlepszy sektor w poziomie 400 ma zasoby sumowane 16,8 m i dla niego zrobiłam obrazek rozkładu miąższości węgla w formie plasterka, zgodnie z moimi wcześniejszymi opisami metodyki postępowania. Można także robić takie przekroje poprzeczne, ale to chyba mija się z celem na tym etapie mojego nieodpłatnego fedrowania "przy węglu".
Na tym kończę dzisiejszą relację nt. szacowania zasobów kopalin.
W życiu należy szukać dobrego kompromisu między komplikowaniem i upraszczaniem spraw.
